Triceratops
[html]                                         
<table>
<tr>
    <td>Triceratops</td>   
</tr>
<tr>
    <td></td>    </tr>
<tr>
<td>Wyzionie ducha po zadaniu:   200 \ Obrażenia:</td>
<tr>
<td>Atak głową-                             50 (65)</td>
<tr>
<td>Atak ogonem-                           5 (10)</td>
<tr>
<td>Szarża-                                   90 (100)</td>
</td>
<tr>
<td>Atak zębami-                            0  ( 0)</td>
<tr>
<td>Ryk-                                       10  (przywołuje triceratopsa 15 HP)</td>
<tr>
<td>Potężna szarża-                        100 (105)</td>
</tr></tr>
</table>[/html]
Opis:Triceratops znaczy "trójrogie oblicze". Został znaleziony i opisany po raz pierwszy w 1889 roku przez znanego paleontologa Othniela Marsha.

     Triceratops był dużym ceratopsem. Miał niewielki, gruby róg na nosie i dwa długie, osiągające do 1 metra, rogi nad każdym okiem. Prawdopodobnie używał ich jako broni przed drapieżnikami i jako narzędzie zbrodni w walce o samicę podczas godów. Szczególnie potężne były przednie nogi triceratopsa, które musiały dźwigać jego niezwykle ciężką głowę.

     Triceratops miał wokół szyi duży kołnierz kostny, który chronił barki i był odporny na ciosy, zadawane przez inne dinozaury. Choć tak naprawdę nikt nie wie, jakiej barwy były dinozaury, naukowcy sądzą, że kołnierz Triceratops mógł, w okresie godów, przybierać jaskrawą barwę.

     Triceratops był roślinożerny. Obcinał gałązki i liście podobnym do papuziego dziobem, potem rozdrabniał pkarm rzędami zębów osadzonymi z tyłu paszczy. Na miejsce zużytych zębów wyrastały mu nowe.

     Prawdopodobnie samce Triceratops walczyły między sobą o przywództwo w stadzie i względy samic. Ale nie używały przy tym rogów do np. kucia się w bok czy tym podobne. Prawdopodobnie te dinozaury praktykowały metodę w "przepychanki" - dwa samce popychały się i zwierając się rogami zderzały potężnymi głowami, aby udowodnić, który z nich jest silniejszy. Czasem prawdopodobnie zwierały się mocno i nie mogły się odsunąć do tyłu aby rzucić się na siebie. Wtedy potrząsały głowami i wtedy naprawdę się przepychali. Mogło się tak zdarzyć, że stary Triceratops złamał róg podczas bitwy. Wtedy róg mu już niestety nie odrastał i był łatwiejszym łupem dla drapieżników.

     Nawet tak duże dinozaury, jak np. Tyrannosaurus musiały być naprawdę w depresji i głodzie aby zaatakować dorosłego Triceratops - mógł im zadać groźne rany swymi ostrymi rogami. Sam był dobrze zabezpieczony przed atakami drapieżników. Kostny kołnierz i gruba skóra z twardymi wyrostkami na grzbiecie skutecznie chroniły go przed ich ostrymi kłami i pazurami. Triceratops mógł szarżować na przeciwników z szybkością 35 km/h. Prawdopodobnie już sama szarża tego podobnego do nosorożca dinozaura wystarczała do odstraszenia wielu drapieżników.